Gdy Rebeca z Lucia odprowadziły Jacinte do jej pokoju, pielęgniarka podała jej leki na senne. Wyszły razem z jej pokoju Lucia skierowała swoje kroki w stronę pokoju Hectora, a Rebeca poszła do Martina.
*Weszła do pokoju w którym spoczywało ciało chłopczyka, Mężczyzna nadal trzymaj swoje dziecko w ramionach.
-Kochanie zostaw już ciało Lukasa w spokoju to mu życia nie zwróci.
-Ale to mój synek.
-Wiem kochanie, wiesz przecież że kochałam Lukasa tak samo jak ty i traktowałam go jak własnego syna chociaż nim nie był.
-Ale ja nie mogę go tak zostawić...
-Nie możesz mu już pomoc, Martin tylko się tym zadręczasz. Zostaw to wszystko policji niech oni się tym zajmą.
-Nie mogę.
-Oczywiście że możesz, zrób to dla mnie. Hector wszystkiego dopilnuje Lucia poszła mu o tym powiedzieć. Wiesz że Hector dobrze się tym zajmie a ty musisz odpocząć.
-Dobrze, niech ci będzie ale robię to ze względu na ciebie.
Rebeca zabrała Martina do jego pokoju i zaczęła go tam uspokajać

***

Martin usiadł w swoim pokoju na łóżku i pochylił głowę miedzy kolana żeby Rebeca nie widziała jego wyrazu twarzy. Kobieta podeszła do niego i uklękła przy jego nogach i przytuliła go do siebie. Wiedziała że żadne słowa nie pomogą ukoić bólu po stracie syna tylko bliskość drugiej osoby i zrozumienie go, że jest teraz zraniony.

paulax5 napisał:

Lucia zaprowadziła Dziewczynki do spania i poszła do Rebecki zapytać jak się czy im przypadkiem coś nie trzeba pomoc
-Rebecka? Martin? Mogę wejść?

-Tak wejdź odpowiedział cichym głosem Rebeca.
-I jak się czujecie?
-Ja jakoś się trzymam ale Martin rozsypał się kompletnie.Mogła byś przynieś dla niego jakieś tabletki uspokajające ?
-Oczywiście że tak, już idę.
Lucia wyszła z pokoju i skierowała się w stronę gabinetu lekarskiego. Akurat otwierała drzwi do pomieszczenia gdy dostała sms-a. Pik, Pik... Wiadomość od Rebecii.
Lucio mogła byś wziąć też tabletki nasenne i podać Martinowi?.
Boje się że może coś zrobić w nocy głupiego jak usnę.
A za bardzo go kocham żeby też go stracić
Lucia spełniła prośbę przyjaciółki i wzięła też z sobą środki nasenne. Wróciła do okoju i podała Martinowi oba lekarstwa.
-Proszę Martin, masz tu tabletki na uspokojenie. Popij wodą.
-dziękuje Lucio - odparł Martin słabym głosem i położył się do łóżka.
-Dziękuje za spełnienie prośby. Idz też odpocząć musisz na siebie uważać.
-Dobrze, wiec idę dobranoc. Pa.
-Pa, Dobranoc.
----- Po dłuższej chwili -------
Rebeca podeszła do łóżka i usiadła koło mężczyzny i zaczęła go głaskać do policzku.
- I jak czujesz się kotku?
-A jak mam się czuć!. Czuje się podle, idź sobie stąd. Mężczyzna odtrącił jej rękę ze swojego policzka
Ta wiadomość dobiła Rebeca ale postanowiła być twarda.
-Dobrze jak chcesz, ale nie zapominaj że ja też kochałam Lukasa! I też cierpię że nie żyje i że go razem utraciliśmy.
-Nie ma żadnego my.
-Jak chcesz, najlepiej skreśl też całe swoje życie. Tylko nie zapominaj że mamy razem dziecko!.
-Idź już powiedziałem.
-Jak sobie pan życzy. Ale zapomnij w taki razie też o mnie i o naszej córce, nie che się znać!!!! To mówiąc kobieta odwróciła się w stronę wyjścia i wyszła z pokoju trzaskając drzwiami.
Rebeca chciała pójść do Mari i się jej wyżalić ale postanowiła że nie będzie przyjaciółce przeszkadzać w nocy poślubnej. I tak się o wszystkim dowie rano i poszła do swojego pokoju....

Po rozmowie z Marią, Rebece postanowiła dać jeszcze raz szanse Martinowi i poszła do jego pokoju. Gdy wchodziła po pokoju mężczyzna spał, rozebrała się i położyła koło niego. Przytuliła się do niego i pocałowała w policzek. "Mam nadzieje że wszystko się ułoży że nie zrobisz jakieś głupoty kochanie"- z ta myślą Rebeca usnęła u boku ukochanego.

***

Noc minęła w miarę spokojnie. Rebece przebudziła się ramionach mężczyzny. Gdy się odwróciła zobaczyła że Martin też już nie śpi.
-Dzień dobry kochanie - odrzekła Rebece i pocałowała go.
-Cześć, co ty tu robisz ?
-Jak to co?!
-Przecież kazałem ci się wczoraj z ta wynieść i nie wracać!.
Rebeca wyrwała się z jego uścisku i wyskoczyła z łóżka jak chmura gradowa.
-To że Lukas nie żyje, nie oznacza że musisz wszystkich w koło odtrącać i się na nich wyzywać, szczególnie na mnie!!. Kobieta szybko się ubrała to tych słowach i wyszła z pokoju.
Mam nadzieje że Maria ma rację i że ON po jakimś czasie zrozumie że jednak mi też robi krzywdę.
Rebece poszła poszukać Lucii i nią pójść na spacer. A Marię postanowiła zostawić na razie w spokoju. Niech się cieszy z męża i przyszłych dzieci.

Ostatnio edytowany przez daglas89 (2011-01-16 09:55:02)

daglas89 napisał:

Rebece poszła poszukać Lucii i nią pójść na spacer. A Marię postanowiła zostawić na razie w spokoju. Niech się cieszy z męża i przyszłych dzieci.

Lucia leżala jeszcze w łózku i rozmawiala przez telefon z synkiem kiedy usłyszała pukanie
......puk.......puk......
-Lucia, moge wejść?
-poczekaj sekundkę skarbie  Tak oczywiście w chodź
Kiedy Rebecka weszła do środka była zrozpaczona i załamana
Przepraszam Cie syneczku ja przyjade nie długo do Ciebie a narazie musze koniczyc
Lucia skonczyla rozmowe przez telefon, podeszła do przyjaciólki i mocna ja przytuliła
-Nie płacz, napewno jakos sie ułoży zobaczysz!
-tylko ze Martin całkiem sie załamał i odtrąca mnie teraz niewiem co robic. Dlatego przyszłam myślałam ze moze pojdziemy na spacer nad lagune i porozmawiamy na świeżym powietrzu, masz ochote?
-jasne, to usiadź i poczekaj chwilke bo musze sie ubrac.
Kobieta poszła do łazienki i założyła cos na siebie i razem z Rebecka skierowały sie w strone wyjścia
              ...........Chwile poźniej nad laguna...................
-Lucia, ja naprwde niewiem co mam robić boje sie ze mnie całkiem zostawi a teraz przecież dziecko w drodze, nawet niewiem czy Martin dalej chce tego dziecka jest całkiem przybity
-stracił dziecko... Lukas to...
-ale ja tez go stracilam
-wiem wiem Rebecko ale widzac Martin kochał Lukasa nad zycie a teraz jego swiat legł w gruzach. Nie jest mu łatwo sie pozbierac. Wiesz jak ktoś jest zły to wyżywa sie na najbliższych ale ty nie mozesz sie poddawac, nie mozesz go tak zostawic bo On tym bardziej sobie nie poradzi
-kiedy on nie chce bym przy nim była, wyrzuca mnie z pokoju
-moze ja z nim sprobuje porozmawiac, co?
-niewiem czy to cos da, moze jeszcze bardziej byc na mnie zły ze cie do niego wysłalam
-ale on nie musi o tym wiedziec, poza tym to ja ci zapropponowałam a nie ty mnie!
-moze i masz racje moze mu jest potrzebna taka rozmowa z kims innym
-napewno, jak tylko wrocimy to pojde do jego pokoju i porozmawiam z nim.
-to co wracamy pomalutku?
-może ja Cie odprowadze bo ja obiecalam Thomasowi ze do niego przyjde nie chce żeby się pozniej gniewal na mnie
-jasne to idz
-nie będę tam długo, obiecuje ze zaraz potem pojde do Martina. Jakbys chciala jeszcze porozmawiac albo nie mogła sobie poradzic to przyjdz dam Ci jakos tablete
Lucia odprowadzila Rebecke do Internatu i pojechała do synka. Spedzila tam troszke czasu i wrociła.
……….puk……….puk……..
Nie czekajac na odpowiedz Lucia weszla do pokoju Martina. Zobaczyla go na łózku calkiem przybitego
-Martin, chciałam z toba porozmawiac
-Idz z tad! Nie chce z nikim rozmawiac! Cos cie się wszyscy uwzieli!
-Martin proszę nie możesz teraz odtrącac Rebecki ona Cie potrzebuje. Ona jest w CIAŻY!! PAMIETASZ? Musisz jej pomoc to dla niej tez jest ciazka sytuacja
-Wyjdz i zostaw mnie samego!
-dobrze już ide ale proszę Cie pomysl taz o Rebece! Musicie razme przez to przejsc
Mowiac to Lucia otworzyla drzwi i chwile pozniej już jej nie było w pokoju Martina

Fermin dowiedział sie od Marii o smutnych wydarzeniach z poprzedniego wieczoru. Postanowił wyciagnąć Martina z dołka. Poszedł do jego pokoju. Wszedł bez pukania. Martin odrazu zaczął na niego krzyczeć ze ma się wynosić
-Jasne, wyniosę się ale tylko z Toba. Zbieraj dupsko. No już wstawaj z wyrka - to mówiąc Fermin wywalil z łóżka Martina, rzucił w niego dresami i koszulką - No na co czekasz, ubieraj się. Mnie sie tak łatwo nie pozbędziesz.
Martin nie mając wyjścia ubrał się. Fermin wypchnąl go z pokoju.
- Dokąd idziemy? - dopytywał Martin
-Przejść się. Może dobrze Ci to zrobi.
Udali sie na spacer do lasu.
-Słuchaj, w co Ty grasz, nie chce iść na jakiś pieprzony spacer, zabili mi dziecko!
-Wiem o tym dobrze, nie musisz na mnie krzyczeć. Myślisz, że my to wszystko robimy, żeby sprawić Tobie jakąś wiekszą krzywdę? weź sie ocknij! Musisz wyjść z tego dołka! Zamiast się użalać nad sobą jak jakaś ciota, ogarnij się! Musimy znaleść mordercę Lukasa! Myslisz, że jak bedziesz ciagle leżał w łózku to on sam do Ciebie przyjdzie ? To pozwól, że Cie poinformuję, że nie! My probujemy szukać jakiś poszlak kto za tym stoi a Ty w tym czasie użalasz sie nad sobą, i tylko krzywdzisz Rebece, która kocha Ciebie i kochała Lukasa. Myslisz, że ona nie rozpacza? To wiedz, że ciagle chodzi zapłakana, ale nie wyrzywa się na innych jak Ty, tylko stara się dowiedziec kto zabił Twojego syna! Mimo ze jest w ciąży i powinna leżec! Tak samo Maria! Kazałem jej odpoczywac w łóżku, myslisz ze posluchała? Poleciala szukać Rebecki! Przeszukały cały pokoj Lukasa, żeby coś znaleść.
-Co? Znalazły coś??!
-Oo widzę, że naglę się zainteresowałes?
-Przepraszam, za to jak się zachowywałem. Wiedziałem, że nie powinienem się wyrzywać na Rebece, ale tak najłatwiej, na kimś najbliższyb bo jest pod ręką..
-Przeprosić to musisz Rebeke!
-Zrobie to jak tylko wrócimy, a teraz powiedz, znalazły coś?
-Tak, znalazły. Ale nie w pokoju małego, tylko na jego ciele. Mial połamane palce u prawej stopy. Walczył przed śmiercią. Czyli ktoś kto go zabił bedzie miał problemy z nogą, z chodzeniem. Chyba, że będzie to ukrywał, dlatego musimy obserwować wszystkich. To jak, jesteś z nami czy dalej się będziesz użalał nad soba ?
-Jestem z wami!
Po powrocie do internatu Martin poszedł poszukać Rebeki.
-Skarbie możemy porozmawiać?
Rebecka z rezerwa w głosie się zgodziła " O co mu chodzi? Znów chce na mnie krzyczeć?"-zastanawiałą się kobieta.
-Rebecka, muszę Cię przeprosić za moje zachowanie. Zachowywałem się jak skończony palant. Chciałaś mi pomóc a ja potraktowałem Cie okropnie. Jesteś kobietą z która chce spędzić swoje życie, jak mogłem tak postepować, prosze wybacz mi..
-Wybaczam Ci, przecież wiesz, że Cie kocham, i zawsze, mimo wszystko będę wspierała!
-Dziekuje kochanie! (tutaj następuje seria uścisków i całusów) Musimy znaleść morderce mojego syna! Dopóki to nie nastąpi nikt nie jest bezpieczny!
-Znajdziemy go Martin, znajdziemy! Nie jesteśmy sami. Mamy przyjaciół którzy nam pomogą!
To powiedziawszy ruszyli na poszukiwania Marii i Fermina oraz Lucii.Zastali ich wszystkich w pokoju Fermina i Marii.
-Chciałbym jeszcze raz przeprosić was wszystkich, za moje zachowanie, wybaczcie mi prosze.
Maria podeszla do Martina i go uściskała - Wiesz ze jesteśmy z Toba, a nie przeciwko Tobie. Możesz na nas liczyć.
W piątke zaczeli zastanawiać się kto mógł zabić małe dziecko. Kto jest tak bezduszny. W internacie jest chyba tylko jedna osoba, która nie przepada za dziećmi..dyrektorka..
Tylko trzeba będzie znaleść na to dowody.
-No to zabieramy siędo roboty! I nie zapomniejcie obserwować zachowań innych! I uważajcie na siebie! - przestrzegł wszystkich Fermin.- Dziewczyny, nie łaźcie same, tylko w towarzystwie!!

Ostatnio edytowany przez Yon González (2011-01-16 12:33:57)

anapaola napisał:

-nie nie nie, na pewno nikt nie podejrzewa, trzymam się narazie Twojej wersji, wezmę tylko jeszcze pieniądze...- Elsa zabierając jakąś kopertę opuściła pokój ...

Carol słysząc całą tą sytuację pobiegła do Marcosa powiedzieć mu o wszystkim.
Marcos wraz z Vicky siedzieli i rozmawiali o potencjalnych mafiozach.
- Słuchaj, może to.... - zaczęła Vicky, na co wbiegła do pokoju Carol.
- Ej, słuchajcie - to Elsa ! - krzyknęła Carol.
Marcos wstał, wyjrzał za drzwi, zamknął je i odpowiedział: - Trochę ciszej, bo jeśli to prawda.... w ogóle skąd Ty to wiesz ?
- Byłam w gabinecie Elsy. Rozmawiała przez telefon. Zabrała jakieś pieniądze za usunięcie Lucasa z Internatu. - mówiła roztrzęsiona Carol.
Vicky przytulając Carol powiedziała: - Ty głupia jesteś ?! Jeśli to ona jest w Ottoxie, a Ty u niej siedziałaś...co by było jakby Ciebie zauważyła ?! - zapytała przerażona Vicky.
- Ale mnie nie widziała. Zresztą teraz to mało istotne. - odpowiedziała Carol.
- Mierda. A gdzie Ivan i Julia ?! Znowu sobie gruchają jak takie rzeczy się dzieją.... - zaczął Marcos. - Dobra Carol, jesteś pewna, że to Elsa ? - zapytał Marcos.
- Tak, tak mi się wydaje. Wiem co słyszałam. - odparła Carol.
- Dobrze....ja Ci ufam. Postąpię tak jak Ty. Musimy się razem trzymać. - odpowiedział Marcos.

Głos na: Elsa (...bo głosuje tak moja miłość i mamy podejrzenia)

- Prawda, jeszcze głosowanie. Dla mnie zawsze najbardziej podejrzany jest ten, kto znajduje zwłoki. Nie wiadomo gdzie był przez cały dzień, z kim się kontaktował, nagle się pojawił i od razu bierze się do oskarżeń...
Zatem głos na: SAUL

-czy myslicie o tej samej osobie co ja?- pytała Rebecka
-chyba tak! -przytakneła Lucia
-ale jak my to sprawdzimy? Przeciez dobrze bylo by upewnic sie czy to napewno wlasciwa osoba za nim sie jej pozbedziemy
-masz racje Fermin- dodal Martin. przeciez musimy mieć jakies dowody zeby wezwac policje
-tak tylko jak cos znalezc? -ciekawila sie Maria

Fermin, Rebeca wy macie z nim najwiekszy kontakt, musicie sie do niego bardziej zblizyc i wybadac czy to on, czy nie..a ja jak bede rano srzatala u niego to przy okazji przeszukam pokoj.

Ostatnio edytowany przez Larita (2011-01-16 15:50:58)